woensdag 18 januari 2017

De natste 24 uren van mijn leven

Sommige momenten verdienen een extra blogbericht.  De titel van dit bericht gaat niet over regenval.  Alhoewel dat het hier bijna elke dag wel eens regent.  Kort en heel soms krachtig. Aangenaam verkoelend of vervelend als je net weer aan tafel zit te eten.

Een andere soort Caraïben tijdens de regen

De 24 uur start bij onze Ankerplaats aan het restaurant-hotel “Lobster Bay Palace” - Sunset Bay Club.  Ik vertelde al dat op Dominica orkaan Erika, dat eigenlijk niet echt een orkaan was lelijk huis hield.  De wind ontbrak maar er was onnoemelijk veel regen.  Op Dominica staan twee bergen en donkere wolken blijven sowieso al snel hangen. Orkaan Erika ging gepaard met hevige regenval dat ervoor zorgde dat de 365 rivieren buiten hun oevers traden, 14 bruggen wegspoelden, fabrieken vernield werden.  Ook de stalen steiger eigendom van het “Lobster Palace” is sedert dan niet meer.


Ankeren bij Roger


De enige manier om dus bij Roger te geraken was via een Dinghy landing op het strand.  Op zich houdt dit niet veel in.  Deze keer verliep het ietwat anders.  Er is een belangrijk detail wat anders was dan andere keren.  Er was veel meer golfslag dan ervoor.  Ten tweede ging de overgang van diep naar ondiep niet geleidelijk maar zeer plots.  Van 5 meter naar 50 centimeter in luttele seconden.  Dat wil zeggen dat je eigenlijk veel gas moet geven om door de golven te geraken, dan in een fractie van een seconde de motor naar boven moet klikken en nog veel sneller eruit moet springen om droog te blijven.  Je kan waarschijnlijk al vermoeden dat dit misliep.  Met 7 vielen we in het water tot net voortbij heuphoogte.  Met natte broek op restaurant dus.  Het eten en gezelschap was gelukkig meer dan behoorlijk.  Die natte broek in dat warme restaurant viel ook wel mee.  Wel niet zo aangenaam was die natte broek net na een toiletbezoek weer aantrekken.


Toen waren we nog droog.

Dinghy landing op het strand bij Roger. Het lijkt heel simpel.

Een klein dingetje was. We moesten nog terug die avond en hadden ook nog een excursie geboekt de volgende dag met vertrek aan het hotel. 

Een nieuw plan voor de retour.  Ondertussen waren wind noch golfslag verminderd.  Alles ging volgens plan ware het niet dat onze motor net op dat moment geen zin meer had.  Allemaal werden we uit de dinghy geslingerd en van kop tot steen nat. Jammer genoeg bleven enkele telefoons ook niet helemaal droog.  En toch na een nacht in een rijstbadje viel de schade eigenlijk wel mee.  Spijtig genoeg hadden ook enkele lokale inwoners beslist om met onze vishengel te gaan lopen.  De kapitein bleef dan ook aan boord tijdens de excursie de volgende dag om de boot te bewaken.

Om acht uur 's morgen moesten we echter weer terug aan land.  Plan B.  Steve bracht ons in twee shifts naar de dichtste boei bij het strand en vandaar was het zwemmen geblazen.  Deze keer waren we wel voorbereid en in zwembroek met droge kleren in een waterdichte tas.

De excursies waren zeer interessant.  Van meertje, naar waterval, zwemmen door een grot, nog een waterval waar je kon zwemmen en om te eindigen een warme duik in een hotspring.  Zwembroek uit, zwembroek aan...de ganse dag door met nog regen tussendoor als toetje.  

Hotspring

Gelukkig viel de gids super mee en is Dominica echt nog authentiek.  Geen industrie, geen winkelketens, geen hoogbouw, veel oude straten en  vriendelijke mensen.  De bananen en de koffieplanten langs de baan en heel veel natuurpracht.  Ook niet voor luie toeristen bedoeld want de highlight van het eiland ligt op 3 uur stappen van een autoweg. Het kokend, dampend vulkanisch meer zagen we deze keer dus niet want dat hadden we niet in onze planning voorzien.  Je moet toch nog zaken op de bucketlist hebben staan.


De geschiedenis van Dominica op een muurschilderij.

Als afsluiter van de dag .... mochten we nog eens naar de boot terug zwemmen.   Water hebben we die dag alvast gezien.  Geen nood om die dag nog eens te gaan snorkelen.   Diezelfde avond ging het nog richting Portsmouth, een grotere ankerplek met verrassend weinig deining. Niemand voelde nog de behoefte om hier met de dinghy aan land te gaan maar iedereen genoot wel nog van een mooie zonsondergang.

Ankeren in de baai van Portsmouth - Dominica

Mooi zicht tijdens het uitvaren. De regenbuien zie je in de verte al aankomen.
Life is good!  Hasta la vista.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten